Wat je lichaam onthoudt als je hoofd vergeet

De wijsheid die onder woorden ligt

Soms gebeurt er iets tijdens een aanraking wat je niet meteen kunt verklaren. Je ligt daar, in stilte, en er is geen gesprek, geen analyse, geen vraag. Alleen aanwezigheid. Alleen huid op huid, adem in adem. En toch komt er iets in beweging. Niet groots of spectaculair, maar voelbaar.

Je weet niet precies wat het is, maar iets zakt. Iets opent. Iets verzacht.

En op dat moment besef je: mijn lichaam herinnert zich iets wat ik met mijn hoofd vergeten ben.

Je lijf is niet vergeten wat je oversloeg

Veel ervaringen die we ooit niet konden verwerken, worden niet weggegooid. Ze verdwijnen niet in het niets. Ze worden opgeslagen. Niet als beeld of verhaal, maar als spanning. Als spierspanning die vanzelf optrekt. Als schouders die omhoog kruipen zonder reden. Als een adem die nauwelijks zakt, zelfs als je ligt.

Het lichaam doet dat niet verkeerd. Het is een briljant systeem dat alles registreert. Zelfs als jij het negeert. Zelfs als je het vergeet.

Je lichaam onthoudt de keren dat je je inhield. Dat je je aanpaste. Dat je over je grens heen ging. Maar het onthoudt óók de momenten van zachtheid. Van echte aanraking. Van vertragen. Van verbinding.

En precies dat maakt aanraking zo krachtig. Want je raakt niet alleen huid. Je raakt ook herinnering.

Als woorden te vroeg kwamen

In veel therapieën wordt er gepraat. Geanalyseerd. Begrijpen is belangrijk, wordt er gezegd. Maar in jouw systeem kan het zomaar zijn dat woorden veel later kwamen dan het gevoel. Of juist veel te vroeg.

Misschien kreeg je uitleg over iets waar je gevoel nog helemaal niet bij kon. Of misschien moest je doorgaan, sterk blijven, volwassen zijn, terwijl je lichaam riep: "Ik weet het niet. Ik voel dit nog. Ik ben daar nog."

Aanraking die afgestemd is op jouw tempo, jouw lijf, jouw bedding, zegt: het hoeft niet begrepen te worden. Het mag gevoeld worden. Hier. Nu.

Je hoeft geen verhaal te hebben om te mogen ontspannen.

Herinnering zit niet in je hoofd

Een geur, een toon, een bepaalde plek op je huid — het kan zomaar iets wakker maken. Niet als flits, maar als gevoel. Een tinteling. Een adem. Een warme golf die van je borst naar je onderbuik stroomt.

Soms voel je verdriet. Soms juist rust. Soms alleen maar het besef: ik hoef niets te doen.

En dat is precies waar het lichaam op wachtte. Niet op uitleg. Niet op controle. Maar op toestemming om niets meer vast te houden.

Wanneer die toestemming komt, laat het los. Zonder drama. Zonder geluid.

Maar met diepe echo’s.

Heling is niet hetzelfde als begrijpen

Er zijn mensen die naar een sessie komen met een verhaal. En er zijn mensen die komen met alleen maar een gevoel. Beide zijn welkom. Maar waar je hoofd soms wil weten wat er precies gebeurt, is je lichaam bezig met iets veel groters: ontladen. Ontspannen. Herinneren.

Je hoeft niet te weten waar het vandaan komt. Het hoeft geen naam.

Wat vast zat, beweegt.
Wat je droeg, wordt lichter.
Wat vergeten leek, wordt erkend.

En dát is heling.

Als aanraking iets openmaakt

Er zijn aanrakingen die je nauwelijks voelt. En er zijn aanrakingen die je raken tot in je diepte. Niet omdat ze intenser zijn. Maar omdat ze werkelijk contact maken. Omdat ze afgestemd zijn op jou, op je tempo, op je zenuwstelsel.

Dán gebeurt er iets. Een herinnering die geen beeld is. Een gevoel dat al jaren lag te wachten.

Je hoofd weet niet wat er gebeurde. Maar je lijf weet: dit klopt.

Navoelen

Na de sessie is het vaak stil. Je zit nog even. Of je ligt nog. Er is geen haast. Misschien voel je iets bewegen in je buik. Misschien heb je geen woorden, maar wél ruimte.

Dat wat je lichaam heeft onthouden, heeft nu adem gekregen.

En jij? Jij hoeft niets meer vast te houden.

Een SensueleReis eindigt niet, ze beweegt door